Stanisław Kobielus (ur. 12 września 1939 w Wieprzu w powiecie wadowickim, zm. 3 stycznia 2020) – ks. prof. dr hab. pallotyn, historyk sztuki i poeta.
Życiorys
Początkowo kształcił się w Andrychowie. Po wstąpieniu do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, w 1965 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Jednocześnie studiował a następnie podjął pracę naukową w warszawskiej Akademii Teologii Katolickiej. W 1989 habilitował się, zaś w 1998 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Działalność naukową i edukacyjną prowadził do 1989 w Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych, a następnie w Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych w Katedrze Historii Sztuki Średniowiecznej i Ikonografii, przemianowanej w 2002 r. na Instytut Historii Sztuki UKSW.
Stanisław Kobielus był mediewistą, ponadto zajmował się ikonografią chrześcijańską i symboliką w dawnej sztuce sakralnej (od starożytności do nowożytności). Był autorem polskojęzycznej wersji Diversarum Artium Schedula Teofila Prezbitera oraz Fizjologów i Aviarium. Za działalność naukową otrzymał dnia 20 września 2007 r. Złoty Krzyż Zasługi, dwa lata później 11 czerwca Medal Komisji Edukacji Narodowej.
- „Sługi świątobliwe – stopy człowiecze”, ks. Stanisław Kobielus
- Ks. Stanisław Kobielus „Na pewno zatańczysz”
Wiersze poety
„Sługi świątobliwe – stopy człowiecze”, ks. Stanisław Kobielus
• 7 grudnia 2021stopy nasze zatrzymane w pół kroku zdumione niepewne dygocące z niepokoju i przejęcia przerażone czekającą drogą stąpające z rozwagą wolno i dostojnie
Czytaj więcejKs. Stanisław Kobielus „Na pewno zatańczysz”
• 7 grudnia 2021nawet najbiedniejszy może zapisać ją w testamencie swoim spadkobiercom w ręce wasze oddaję śmierć matkę nigdy nie rodzącą siostrę poczętą z przekleństwa
Czytaj więcej