O „Twardych Rozmowach”

Twarde Rozmowy to nazwa autorskiego cyklu rozmów, spotkań i konferencji wspólnoty wybieramboga.pl poświęcone niezwykle zasłużonej dla Kościoła i polskiej kultury osobie ks. Jana Twardowskiego. Na wspomnianych wydarzeniach, wspominamy go jako przede wszystkim godnego naśladowania księdza, wspaniałego przyjaciela i wielkiego, uduchowionego i wrażliwego człowieka, który jednocześnie potrafił otwierać się na wszystkich ludzi i okazywać im serce, zrozumienie, troskę oraz chrześcijańskie miłosierdzie – nie tylko poprzez olbrzymie, emanujące od niego ciepło, ale również poprzez cenną, duchową radę. Ponadto tym, z czego ks. Jan Twardowski słynął najbardziej, jest jego poezja, która jest znana nie tylko w Polsce, ale na całym świecie. Dlaczego jest ona tak wyjątkowa i cieszy się tak szerokim gronem odbiorców i tłumaczeniami na wiele języków? Nasz znany duchowny, lubował się w pisaniu wierszy, które są pełne Bożego Ducha – porusza tematy związane z miłością, przyjaźnią, bliskością, afirmacją życia i radością z niego, a także pogodą ducha. Mówi też o konieczności pogodzenia się przez człowieka z nieuchronnością śmierci, w sposób kreatywny i twórczy korzysta ze znanych modlitw i zwraca się w swoich tekstach do określonych świętych. Pozwólmy więc sobie uchylić nieco rąbka tajemnicy związanej z jego biografią.

Ks. Jan Twardowski był nie tylko poetą i księdzem, lecz także duszpasterzem i prozaikiem. Urodził się 1 czerwca 1915 roku, umarł 18 stycznia 2006 roku. Urodził się i zmarł w Warszawie, przeżył na Ziemi 91 lat. Warto tutaj nadmienić, że był najpopularniejszym polskim pisarzem i poetą religijnym w historii, a także po prostu żywą legendą, fenomenem, który wykraczał daleko poza samą literaturę i pisarstwo.

W trakcie i po ukończeniu gimnazjum, począwszy od roku 1933 wciąż pomagał redagować międzyszkolne pismo młodzieży gimnazjalnej o nazwie ,,Kuźnia Młodych”, gdzie pełnił funkcję redaktora działu literackiego. To właśnie za pośrednictwem kartek tego czasopisma, miały miejsce jego debiuty – zarówno debiut prozatorski, jak i literacki. W tym samym okresie (1933-1937) zaczął również prowadzić swój ,,Poradnik Literacki”, w którym oprócz swoich recenzji różnorakich ówczesnych dzieł sztuki, wydawał także wywiady z młodocianymi artystami i pisarzami, co przełożyło się później na nawiązanie wieloletnich znajomości między innymi z Kazimierzem Brandysem, Janem Kottem i z (chyba najgłośniejszym z tych nazwisk) Tadeuszem Różewiczem.

W 1936 roku zdał maturę, a rok później ukazał się jego pierwszy tomik wierszy o nazwie ,,Powrót Andersena”. W 1937 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W 1939 roku uzyskał na nich absolutorium, a w roku 1947 uzyskał pracę magisterską.

W czasie II wojny światowej, podczas której zaginął cały jego wcześniejszy dorobek poetycki, był żołnierzem Armii Krajowej, a także uczestniczył w słynnym Powstaniu Warszawskim z roku 1944. Wskutek przeżyć wojennych, w tym zniszczenia jego domu rodzinnego, to właśnie podczas II Wojny Światowej, w 1943 roku odkrył w sobie powołanie i postanowił zostać księdzem. W trakcie wojny w marcu 1945 roku zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Naukę w seminarium kontynuował z przerwami do 1948 roku, kiedy to 4 lipca przyjął święcenia kapłańskie. W tym też roku uzyskał tytuł magistra filologii polskiej za pracę pod tytułem ,,Godzina Myśli”. Zaraz po studiach w seminarium duchownym przybył do parafii w Żbikowie koło Pruszkowa, gdzie był wikarym przez trzy lata. Zajmował się wtedy też nauczaniem religii w szkole specjalnej. Od 1959-tego aż do emerytury był rektorem kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m.in. zbiory: „Zeszyt w kratkę” oraz „Patyki i patyczki”. Był również wieloletnim wykładowcą i wychowawcą pokoleń kleryków w warszawskim seminarium. Jego twórczość trafiła wówczas m.in. na łamy „Tygodnika Powszechnego”. Wielką popularność przyniósł mu wydany w 1970 roku tom o nazwie ‘Znaki ufności”.

 Zmarł wieczorem 18 stycznia 2006-tego w szpitalu przy ulicy Banacha w Warszawie. Pochowany w krypcie w Panteonie Wielkich Polaków, miejscu pochówku dla zasłużonych w Świątyni Opatrzności Bożej, zgodnie z życzeniem prymasa Polski kardynała Józefa Glempa, a wbrew ostatniej woli księdza Twardowskiego, który chciał być pochowany na warszawskich Powązkach. W 9 lat po jego śmierci, w czerwcu 2015 roku na terenie kościoła parafialnego przy ulicy Alfreda Nobla w Warszawie (gdzie ks. Jan Twardowski był wikariuszem w latach 1957-1958) utworzono i odsłonięto mu głaz pamiątkowy.

Wracając bezpośrednio do realizowanego przez nas projektu o nazwie ,,Twarde Rozmowy”, naszym celem, jest uświadomienie i podtrzymanie godnej pamięci o księdzu Janie Twardowskim w nadziei, że jego dorobek oraz dziedzictwo pozostaną cenione i szanowane nie tylko w Polsce, lecz na całym świecie. Ponadto, pragniemy oddać hołd naszemu wielkiemu bohaterowi i patriocie, który nie walczył bronią, ani mieczem, lecz chronił wszystkich tarczą wiary w Boga, miłosierdzia i dobrego słowa. Na naszych spotkaniach organizowanych w ramach autorskiej inicjatywy ,,Twarde Rozmowy” będziesz mógł zapoznać się z nigdy wcześniej nieogłoszonymi, ani nieopublikowanymi treściami i faktami z życia wielkiej osoby księdza Jana Twardowskiego.

Tymi dotychczas nieznanymi, a fascynującymi i wciągającymi opowieściami podzielą się z Tobą:

– Waldemar Smaszcz. Historyk literatury, wybitny i ceniony krytyk literacki, eseista, biograf ks. Jana Twardowskiego. Z ks. Janem Twardowskim łączyła go ponad dwudziestoletnia najpierw znajomość, a potem piękna przyjaźń. Autor książki, pt. „Serce nie do pary” Instytut Wydawniczy ERICA.

– Ks. Prałat Stanisław Banach. Absolwent Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Był słuchaczem wykładów polonistycznych ks. Jana Twardowskiego w seminarium, kazań w kościele Wizytek, uczestnikiem indywidualnych rozmów z Poetą. Autor wielu książek, m.in. „Iskry niezgasłe”. Wydawnictwo Bernardinum.

– Ks. Jerzy Czarnota. Poeta. Absolwent Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Uczeń ks. Jana Twardowskiego. Jako poeta debiutował w 1972 roku na łamach Przewodnika Katolickiego. Autor wielu tomików wierszy, m.in. „Na drogach wiary”, „Większa połowa”, „Czerwony Różaniec”.

Zapraszamy!