„Prawdziwie nie ma Go tu, wstał jak powiedział, Alleluja! Przez Krzyż i Grób do życia gnał by nam je dać!” Te piękne słowa, pełne radości ze zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią możemy usłyszeć w wielkanocnej piosence „Nie ma Go Tu, wstał!”. Radość ze Zmartwychwstania jest ogromna. Bez Zmartwychwstania nasza wiara byłaby martwa, nawet nie moglibyśmy mieć nadziei na życie wieczne. Chrystus na krzyżu zawarł z nami nowe przymierze, a schodząc do otchłani pokonał śmierć. Biorąc to pod uwagę nasuwają się dwa racjonalne zachowania, które mogą nam towarzyszyć przeżywając święta paschalne. Niewątpliwie jednym z nich jest wdzięczność Bogu za to co uczynił, za ten niesamowity wyraz miłości doskonałej. Drugim zachowaniem jest radość. Śmiało mogę stwierdzić, że jeżeli ktoś nie raduje się z przeżywania Świąt Paschalnych, jeszcze nie uwierzył w Boga i Bogu. Msza Wieczerzy Pańskiej wprowadziła nas w święty czas Triduum Paschalnego. Przeżywaliśmy ustanowienie Eucharystii i Kapłaństwa oraz odprowadziliśmy naszego Pana do ciemnicy. Trudno tutaj szukać jakichś elementów radości, wręcz przeciwnie, jednak rzeczywistość tego dnia daje niezbywalny dowód, że Chrystus wiedział co robi i naprawdę nas umiłował. Nie wyparł się Ojca i spełnił Jego wolę.
W Wielki Piątek gromadziliśmy się na Liturgii Męki Pańskiej. Tego wieczoru wybrzmiała treść Ewangelii o tym co Jezus wycierpiał, adorowaliśmy Krzyż i oddaliśmy mu należny szacunek. Dzień przesiąknięty wielką tajemnicą cierpienia. Wiadomo, że nie było ono bez sensu, prowadziło do Zbawienia ludzkości. Jezus umierając na krzyżu stał się posłusznym aż do śmierci. W Wielką Sobotę w Kościele trwała cisza. Symbolizuje ona wyczekiwanie na dobrą nowinę o zmartwychwstaniu. W tym dniu rozważaliśmy tajemnicę zejścia Jezusa do otchłani i przezwyciężenia śmierci. Dał on wolność życia tym, którzy czekali na jego przyjście. Dzień pełen zadumy, kiedy powinniśmy zatrzymać się na chwilę i zastanowić co znaczy dla mnie śmierć i zmartwychwstanie. W końcu nastaje Niedziela Zmartwychwstania. Piękna liturgia Wigilii Paschalnej daje nam poznać orędzie o Jezusie Chrystusie, Zbawicielu świata.
W każdym kościele na nowo zapalane jest światło pochodzące od paschału. Ta cudowna noc jest pełna blasku i radości z tego co zostawił nam Zbawiciel. Przeżywając Święta Paschalne muszę w świadomy sposób odpowiedzieć na tę tajemnicę, która została objawiona. Prawda o Królestwie Niebieskim jest dostępna dla każdego, kto będzie chciał odpowiedzieć na wezwanie Zmartwychwstałego. Właśnie to zrozumienie dziecięctwa Bożego uwydatnia to co ukryte. Ono pozwala zauważyć, że dzień Wielkiej Nocy jest dniem pełnym radości i wdzięczności.
Podsumowanie. Zmartwychwstanie Jezusa nie tylko przyniosło wiarę, ale również potwierdziło, że śmierć jest początkiem nowego życia. Stało się to fundamentem chrześcijańskiej wiary w życie wieczne oraz spotkanie z Bogiem po przejściu śmierci. Zmartwychwstanie Jezusa stanowi jedno z najbardziej fascynujących wydarzeń w historii.
Przez wieki inspiruje ludzi do refleksji nad sensem życia i śmierci. Stanowi o miłości i poświęceniu, która prowadzi nas od narodzin do wieczności. Dzięki Zmartwychwstaniu Jezusa, otrzymujemy odpowiedź na odkupienie grzechów i obietnicę życia wiecznego.
Zmartwychwstanie Jezusa stanowi przekonujący dowód na istnienie czegoś wyjątkowego poza ziemską rzeczywistością, co zasługuje na nasze poszanowanie i wiarę. Jest to opowieść o nadziei, o przekonaniu, że dobro zawsze triumfuje nad złem.