Poszukiwanie siebie, swojej roli, relacji z Absolutem i doczesnością, sinusoida życia w samotności i nocno-dziennym dualizmie – o tym (a może zupełnie nie-o-tym?) opowiada ksiądz poeta Michał Zioło w jednym z utworów z cyklu „Wiersze do przyjaciela”. Zapraszamy do zanurzenia się w mistrzowsko zbudowany nastrój tego pełnego ważnych pytań wiersza 🙌🏼 Ks. Michał Zioło Z cyklu: […]
„Dzień” – Ks. Michał Zioło Read More »
„Poezja Michała Zioło zastanawia się nad cierpieniem, przemijaniem, rozstaniem. Czyni tak, gdyż szuka uzasadnień sytuacji, w której człowiek podlega poniżeniu przez ludzki sposób obecności. Poeta nie pragnie doświadczeń kierujących w stronę platońskiego nieba, fascynuje go dotykalna rzeczywistość, dlatego przestrzega (jak głos chóru Mickiewiczowskich „Dziadów”) przed zbyt pośpieszną rezygnacją z ziemi na rzecz boskości tkwiącej w
Ks. Michał Zioło, wiersz pt. „Dzień” Read More »
