Komentarz do Liturgii Słowa na 21. Niedzielę zwykłą, o. Grzegorz Mazur OP
Pan Jezus przeprowadza dziś mały sondaż opinii publicznej na swój temat. Jak się okazuje, tłumy nie rozpoznają jeszcze jego prawdziwej tożsamości. Uczniowie chyba też nie są pewni, ale Piotr ratuje sytuację wyznaniem: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga
żywego”. W odpowiedzi Chrystus określa tożsamość Piotra, mówi mu, kim się w Nim staje i jaką rolę odegra w społeczności Nowego Ludu Bożego.
„Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jony”. Skądinąd wiemy, że Piotr był synem Jana, nie Jony. To dwa różne imiona. Co więcej, w czwartej Ewangelii synem Jana nazywa go sam Jezus (por. J 1,42; 21,15). Dlaczego więc teraz sugeruje, że ojcem
Piotra nie jest Jan? Imię Jona, dosłownie Jonasz, należy do najrzadszych w Biblii, w Starym Testamencie pojawia się tylko raz. Pan Jezus mówi Piotrowi, że jest duchowym synem proroka Jonasza, kimś na jego wzór. Jak Jonasz głosił pokój i nawrócenie w Niniwie, stolicy wrogiej Izraelowi Asyrii, tak Piotr będzie robił to samo w Rzymie, stolicy imperium nieprzyjaznego Żydom i prześladującego chrześcijan.
„Ty jesteś Piotr, czyli Opoka i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I Tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. „Jesteś skałą (opoką)” – mówi Jezus do Piotra. To nie tyle drugie imię, co tytuł, określający powołanie i życiową misję. W Nowym Testamencie termin ten – podobnie jak imię Jonasz – odnosi się w pierwszym rzędzie do samego Chrystusa. Używając tych słów w odniesieniu do Piotra, Jezus podkreśla znaczenie i wagę zadań, które mu powierzył, autoryzuje jego prymat.
Potwierdza to obraz kluczy zawarty najpierw w dzisiejszym pierwszym czytaniu z księgi Izajasza (Iz 22,19-23). Szebna, namiestnik i zarządca pałacu, zostanie pozbawiony urzędu z powodu swojej niewierności. Zastąpi go Eliakim, o którym Bóg mówi: „położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy”. Kim jest Eliakim? Szaty, które nosi, wskazują na godność najwyższego kapłana. Przekazując klucze królestwa niebieskiego Piotrowi, Jezus mówi mu: „jesteś nowym Eliakimem, moim namiestnikiem, pierwszym kapłanem Kościoła (papieżem)”. U Izajasza czytamy, że Eliakim „będzie ojcem dla mieszkańców Jeruzalem oraz dla domu Judy”. Podobnie Piotr: strzegąc Bożego Domu, mając do niego klucze, stanie się ojcem dla powierzonych sobie ludzi, pierwszym biskupem Rzymu.
Zdumiewające, jak wiele dowiedział się o sobie Piotr podczas krótkiej rozmowy z Jezusem, zapisanej w dzisiejszej Ewangelii. Rozpoznał w Nim Mesjasza i Syna Bożego, dlatego mógł usłyszeć i przyjąć aż tyle. Ale gdyby nawet pomylił się co do tożsamości Chrystusa i nie wyartykułował jej zgodnie z prawdą, Pan najprawdopodobniej nie skwitowałby tego milczeniem. Odpowiedziałby Piotrowi na miarę jego aktualnej gotowości i otwartości. Dlatego nigdy nie bójmy się mówić Jezusowi na modlitwie, kim dla nas jest. Bądźmy szczerzy. I uważnie nasłuchujmy odpowiedzi, która może okazać się decydująca dla naszej wiary i dalszego życia.