Człowiek, który gotowy jest rozwiązywać konflikty powinien:
1) – mieć paschalne myślenie tzn. myśleć po Bożemu – to myślenie dotyczy zbawienia oraz myśleć po ludzku – to myślenie dotyczy Bożej doczesności,
2) – podjąć paschalną pracę nad sobą tzn. nad swoim charakterem – ma eliminować zło i rozwijać dobro, jego wzorem jest Jezus,
3) – mieć paschalne oczekiwania tzn. zadawać sobie pytania, jakie ma oczekiwania za kim się opowiada i czy naśladuje Chrystusa?
Nie może zrażać się klęskami i trudnościami.
Doprowadzenie do konfliktu, oraz konieczność rozwiązania jego świadczą o tym, że nie przestrzegane były „życiowe znaki zakazu i nakazu” oraz „Prawo pierwszeństwa”, a także przekroczone były granice taktu, subtelności i kultury osobistej oraz podeptane zostały dwa przykazania miłości.
Wzburzony człowiek szybciej drugiego „zezwie” ( zwyzywa ), niż Boga na pomoc wezwie.
Autorem tekstu jest Teresa Świderska