Joachim był ojcem Najświętszej Maryi Panny. W Piśmie Świętym nie ma żadnych wzmianek o dziadkach Jezusa Chrystusa, ale postaci Joachima i jego żony, Anny, przetrwały w chrześcijańskich legendach i apokryfach. Joachim i Anna przez lata marzyli o dziecku. Małżonkowie bliscy już byli starości, ale potomek nie pojawiał się. W tamtych czasach wierzono, że bezdzietność jest karą, którą Pan nakłada na ludzi grzesznych. Pewnego razu nawet kapłan odmówił przyjęcia ofiary od Joachima, twierdząc, że skoro Bóg nie pobłogosławił go potomstwem, musi mieć jakieś grzechy na sumieniu. Ciężko to oboje przeżyli. Joachim był tak przygnębiony, że udał się na pustynię, gdzie rozbił namiot i przez czterdzieści dni pościł i modlił się, chcąc ubłagać Boga o zmiłowanie.
… a będzie wam dane
W tym czasie Anna, bojąc się, że na zawsze utraci ukochanego małżonka, modliła się w domowym zaciszu. I nagle ukazał jej się anioł i obwieścił, że modły zostały wysłuchane i jej łono wkrótce wyda owoc. W tej samej chwili anioł ukazał się też Joachimowi i oznajmił mu, że Anna jest brzemienna. Gdy Joachim powrócił, u bram miasta witała go szczęśliwa żona. Rozradowana para zaprosiła rodzinę i przyjaciół i oznajmili im radosną nowinę. Następnego dnia kapłan przyjął ofiarę Joachima, a dziewięć miesięcy później narodziła się Maria, matka Jezusa. Pokorny i cierpliwy Joachim wybrany został przez Pana, by odegrać ważną rolę w dziele Zbawienia. Pobożność i miłość rodziców, świętych Joachima i Anny, pomogły Marii przygotować się do najtrudniejszego zadania – to dzięki nim mogła zostać Matką Boga.
