Mateusz był zapewne równolatkiem Jezusa. Ojciec Alfeusz nadał mu imię Lewi i wykierował syna na poborcę podatków w galilejskim mieście Kafernaum. Tam właśnie Jezus wezwał Lewiego, by poszedł za nim, a ten uczynił to bez namysłu. Wtedy właśnie zmienił imię na Mateusz i stał się jednym z Dwunastu Apostołów. Był później z Panem aż do Ukrzyżowania. Mateusz był z pozostałymi Apostołami, gdy Chrystus objawił się po Zmartwychwstaniu. Jezus nakazał wówczas swym uczniom, by ruszyli pomiędzy narody świata i nauczali je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego i by nieśli Dobrą Nowinę. Później, po cudownym Wniebowstąpieniu, Apostołowie udali się do Jerozolimy i tam przyłączyli się do Marii, Matki Chrystusa, w modlitwie.
Autor Ewangelii
Mateusz stał się jednym z pierwszych, którzy nieśli światu Słowo Boże. To on jest autorem pierwszej z czterech Ewangelii, w której opisał życie i nauki Chrystusa. Badacze Pisma sądzą, iż pisał ją w Jerozolimie, w drugiej połowie pierwszego stulecia. Sprzeczne wieści krążą o jego późniejszych losach. Niektórzy mówią, iż gdy Herod Agrypa rozpoczął prześladowania chrześcijan, Mateusz uszedł z Jerozolimy. Ponoć nauczał potem w Galilei, a później poniósł Słowo Boże do Etiopii, Persji, Macedonii, Syrii, Egiptu, a nawet do Irlandii. Czcimy go dziś jako męczennika, są też i przekazy, mówiące, iż zmarł śmiercią naturalną, może w Etiopii lub Persji. Kościoły Wschodu czczą imię świętego 16 października, na Zachodzie dniem poświęconym jego pamięci jest od wieków 21 września.
