Motto:
„Nie pisz samych wierszy,
ważny jest pacierz
na drabinie siedmiu psalmów.
Do krwi zagryzione wargi
podkreślają słów daremność.”
o. Wacław T. Chabrowski
Ty wiesz
w taką noc gwiazdy rozmawiają z ziemią
i drży próchno nad drogą księżyca okna milkną niebiesko
a drzewa piszą zielone ogromne listy
Nie mów więc że świat jest zły
tylko u twoich powiek
przywarła obręcz horyzontu
rozerwij ją głębiej
napotkasz słońce i ludzi dobrych ludzi
W godzinie skupienia
gdy już pogasły oklaski skrzydeł
którymi ptaki zapalały niebo
jest czas dla ciebie uklęknij
złożone ręce nie bolą
nim ranek przeleje następne zmęczenia
w czerwone kielichy
uklęknij
w nieśmiertelność tylko tak dojdziesz
Powiedz sam: co ci dadzą metafory
wyrastające w twoich wierszach
jeżeli w duszy przygaśnie Boży płomień?
Czym będą kościoły zbudowane
na trudnych ławkach w seminarium
kiedy pustka zaleje ich wnętrza?
Uklęknij – w twoim życiu
ważniejsza jest czarna sutanna
i uśmiech na lekcjach katechizmu
niż wiersze
Wiersz z tomiku „Szaropolskie Srebro” Wiersze Księży.
Opracowanie ks. Jan Sochoń
Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej 1992
