W roku 1601, po trzech latach nieustannych modłów, Izaak Eudes i Marta Corbin doczekali się syna. Ochrzcili go imieniem Jan i na znak oddania Jezusowi i Maryi przeznaczyli do Służby Bożej. Mały Jan ukończył szkołę parafialną, a potem jezuickie seminarium w Caen. Okazał się tak zdolnym i wybitnym uczniem, że wysłano go na studia do Paryża. Przerwał je jednak w wieku 22 lat i wstąpił do oratorianów, stowarzyszenia świeckich księży opartego na regule świętego Filipa Neri. Dwa lata później w Normandii wybuchła straszliwa epidemia i Jan, nie wahając się ani chwili, natychmiast powrócił do ojczyzny, by – nie zważając na zagrożenie własnego życia – w tych tragicznych chwilach służyć wiernym posługą kapłańską.
Wspaniały kaznodzieja
Wkrótce Jan zdobył miłość normandzkiego ludu jako wspaniały kaznodzieja i niestrudzony misjonarz ludowy, który przewędrował całą Normandię, by wspierać cierpiących i umacniać ich w wierze.
Zgromadzenie Jezusa i Maryi
W roku 1648 Jan uznał, że ma własną misję do spełnienia, wystąpił ze zgromadzenia oratorianów, by utworzyć nowe. Nazwał je Zgromadzeniem Jezusa i Maryi, ale wkrótce wszyscy znali je jako eudystów. Była to wspólnota księży diecezjalnych, którzy stawiali sobie za cel edukację księży i wiernych w duchu oddania Najświętszemu Sercu Jezusowemu i Bożej miłości. Jan Eudes zmarł w roku 1680 w Caen. Nie wiadomo, gdzie jest pochowany, ale w Caen poświęcono mu kościół świętego Jana.
