Zygbert (znany także jako Zygisbert) prawdopodobnie pochodził z Frankonii. Jego życie naznaczył pobyt w odnowionym klasztorze w Luxeuil, na terenie dzisiejszej wschodniej Francji. Stamtąd Zygbert wyruszył w podróż misyjną w górę Renu. Później udał się do Szwajcarii, by osiąść w Disentis. Lokalny władca nie był zadowolony z tego faktu, z pewnością wolałby uniknąć obecności mnicha i wpływów frankońskich na swoim terenie. Nie sprzeciwił się jednak temu, by Zygbert założył na odludziu niewielką chrześcijańską wspólnotę. Do Zygberta przyłączył się jego wierny przyjaciel i uczeń Placyd, który był znakomitym prawnikiem, znanym też księciu. Obawy księcia potwierdziły się i wspólnota zaczęła się rozrastać.
Starając się ograniczyć napływ ludzi do grupy Zygberta, książę postanowił pozbyć się tych, którzy odgrywali w niej ważną rolę i rozkazał zamordować Placyda. Zygbert zmarł wkrótce potem w tajemniczych okolicznościach. Śmierć obu zakonników miała jednak skutek odwrotny od spodziewanego.
Klasztor w Disentis
Obu zakonników pochowano w Disentis. Ich uczniowie, nie tylko zadbali o przetrwanie wspólnoty, ale także doprowadzili do jej rozwoju, przyjmując w swoje szeregi nowych chętnych. Około roku 750 nad miejscem pochówku Zygberta i Placyda wybudowano klasztor benedyktyński. Istnieje on do dziś. Szczątki Zygberta i Placyda przeniesiono w 940 roku do Zurichu.
