Przyjmij życzliwie, proszę, Panie, Ojcze najłaskawszy, sługę, który ongiś uciekał od Ciebie: już dość długo cierpiałem karę, dość długo służyłem nieprzyjaciołom Twoim, którym na karku stopę swoją trzymasz, dość długo byłem złud igraszką. Twoim sługą jestem, uciekłem z niewoli Twoich nieprzyjaciół – przyjmij mnie, bo i oni, choć byłem im obcy, przyjęli mnie jednak, kiedy od Ciebie uciekałem. Czuję, że muszę wrócić do Ciebie - oto pukam – otwórz mi drzwi swoje, poucz, jak dojść do Ciebie można. Jedyne, co mam, to wola moja – jedyne, co wiem, to prawdam, że gardzić trzeba wszystkim, co zmienne i przemijające, a szukać rzeczy pewnych i wiecznych. I czynię to, Ojcze, bo tylem tylko się nauczył, ale nie wiem, jak można dojść do Ciebie. Ty bądz mi doradcą, Ty pokaż mi ścieżkę, Ty dodaj mocy na drogę. Św. Augustyn (354-430) Solilokwia Wg przekł. Anny Świderkówny
Późno Cię umiłowałem, Piękności tak dawna, a tak nowa, późno Cię umiłowałem. W głębi duszy byłaś, a ja się po świecie błąkałem i tam szukałem Ciebie, bezładnie chwytając rzeczy piękne, które stworzyłaś. Ze mną byłaś, a ja nie byłem z Tobą. One mnie więziły z dala od Ciebie - rzeczy, które by nie istniały, gdyby w Tobie nie były. Zawołałaś, krzyknęłaś, rozdarłaś głuchotę moją. Zabłysnęłaś, zajaśniałaś jak błyskawica, rozświetliłaś ślepotę moją. Rozlałaś woń, odetchnąłem nią - i oto dyszę pragnieniem Ciebie. Skosztowałem - i oto głodny jestem, i łaknę. Dotknęłaś mnie - i zapłonąłem tęsknotą za pokojem Twoim (...) Św. Augustyn (354-430), Wyznania wg przekł. Zygmunta Kubiaka
Błagamy Cię, Panie, prosimy o prawdziwe przebaczenie: wybacz nam wszystkie grzechy, zaniedbania i niewiedzę, natchnij nas łaską Ducha Świętego, abyśmy mogli żyć wedle Twego słowa. Abp Cranmer (1489-1556)
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, wysłuchaj głosu mego! Nachyl ucho na głos mego błagania: jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Boże, któż się ostoi? Ale Ty przebaczasz, aby służono Ci z bojaźnią. W Tobie więc pokładam nadzieję, dusza moja oczekuje Pana. Wg Psalmu 129