O. Kazimierz urodził się 10 marca 1947 r. w Kolonii Parznice koło Radomia. Jest bratem ks. Janusza Kozłowskiego, również poety. Wstąpił do zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych i w roku 1975 w Darłowie, z rąk ks. Bpa Tadeusza Werno przyjął święcenia kapłańskie. Ukończył również Instytut Studiów nad Rodziną na ATK w Warszawie.
Jako poeta zadebiutował wierszem w tomie „Błogosławiony Maksymilian wśród nas” (1974). Wydał montaż słowno-muzyczny pt. „Tajemnica Ojca Maksymiliana” (1988). Wydał tomy poezji: „Moje głogi” (1988), „Szepty Szpitalne” (2000), „Trzy okna z widokiem na niebo” (2002), „Moja franciszkoterapia na każdy czas” (2009), „Poszerzaj niebo biednych ludzi” (2010), „Zza pazuchy franciszkańskiej” (2010), „Via Dolorosa” (2010). Jego poezja publikowana była m.in. w prasie katolickiej i antologiach: „Łódka Wiosna Poetów” (1976, 1978), „Przed tak wielkim Sakramentem” (1978), „Szaropolskie Srebro” (1992), „Wśród źródła” (1995), „Księga Krzyża” (1998), „Bóg jest miłością” (2000), „O herb Prymasa Tysiąclecia” (2001), „Chrystus drogą” (2002), „Wokół Staffa” (2002), „W objęciach dobra” (2003), „Furtka słońca” (2004), „O dar Eucharystii” (2005), „O Jasnogórską różę” (2007), O statuetkę Apostoła Narodów” (2009).
Wśród licznych nagród literackich o. Kazimierza znajduje się nagroda specjalna w kategorii poezja, przyznana 25 października 2009 r. w Mszanie Dolnej w VII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim i Literackim im. ks. kan. Józefa Jamroza – kapłana i męczennika. O. Kazimierz otrzymał także Medal Honorowy za zasługi dla ekorozwoju w służbie przyrody i człowieka przyznany 10 grudnia 2009 r. przez Stowarzyszenie Ekologiczne w Barcinie z racji piętnastolecia istnienia tej pozarządowej organizacji. W 2008 r. zdobył I miejsce w dziedzinie reportażu w „Tygodniku Powszechnym” za pracę pt. „Przepasane sznurem”. 3 maja 2010 r. o. Kazimierz otrzymał główną nagrodę w Przeglądzie Twórczości Patriotycznej „Dla Ciebie Polsko” w Gnieźnie. Laureat wygłosił wiele prelekcji ekologicznych w duchu św. Franciszka z Asyżu. Wytrwale propaguje zdrowy tryb życia, codziennie pokonuje pieszo blisko dziesięć kilometrów i wciąż twierdzi, że „jedno jabłko z rana i z wieczora zaoszczędzi ci doktora”. Ponadto powtarza za Franciszkiem Karpińskim: „Jeśli chcesz być zdrowym, a lekarz daleki – ruch, wesołość i dieta zastąpią ci leki”. Uprawia też ogródek kwiatowy i przekonuje, że kwiaty są uśmiechem samego Pana Boga. Uwielbia kolarstwo, które obok walorów turystyczno-przyrodniczych jest dla niego doskonałym wentylem antycukrzycowym.
Wiersze poety
"Maria" "Z moim barbarzyńskim sercem idę do Emans wstąp w nie przemień przepal swoim imieniem o Pani Gromniczna Bądź w nim – pustym wieczerniku zapełń go choć okruszyną swego życia Panno Czcigodna mój Domie Złoty O Ogrodniczko Pięknej Miłości wzięta w niebo ze słowem „kocham” powróć na Anioł Pański na miejsce puste i zimę z których trzeba uciekać do Egiptu Matko Dobrej Przemiany Patronko rozbitych dzbanów Matko Przedziwna pasie ratunkowych chorych, grzesznych, strapionych [ niewiernych Królowo Pokoju módl się razem ze mną."